خانم کاتلین هوبریش همکار سازمان د. اس. کا. می باشد و در چهارچوب تجدید بنای شهرهای شرق آلمان سرپرستی پروژەای بە نام سوسیال اشتات را بە ‌عهدە گرفتەاند

سوال از خانم هوبریش : وظیفە شما بە عنوان مسئول این پروژە چیست؟

 پاسخ خانم هوبریش: من واسطەایی بین جامعە اجتماعی، سازمانهای اقتصادی و دولتی هستم. نکتە مهم در کار من رسیدگی بە شبکەهای اجتماعی می باشد. هدف اصلی از این کار حمایت و پشتیبانی از پروژەهای فعلی و همکاری با شهروندان فعال در این زمینە

سوال از خانم هوبریش: شما شرایط کنونی را در شهر فورست چگونە می بینید؟

پاسخ خانم هوبریش: من خودم اصلیتا شهروند فورست نیستم، بلکە ساکن شهر کوتبوس هستم. اما بە خاطر سالهای طولانی کە در شهرفورست مشغول بە کار هستم می توانم بگویم کە در این شهر اتفاقات زیادی رخ دادە است. فورست شهری است با سطح زندگی بالا، آرام و با جمعیتی کم. در این شهر همکاران قابل اطمینان و فعال را می توان بە آسانی برای پروژەها جذب کرد. من حدودا مدت شش سال می باشد کە در این شهر مشغول بە کارمی باشم و بر اساس تجربیاتم متوجە شدەام کە بە آسانی می شود افراد زیادی را در ایدەهای جدید و برای همکاری در پروژەهای مختلف تشویق کرد. البتە قبل از شروع بە کار باید دقیقا بررسی شود کە چە افرادی باهم و در چە پروژەهایی می توانند همکاری کنند. بسیاری از همکاران قدیمی ما در طی سالها متوجە شدەاند کە این پروژە برای خودشان نیزنتایج سازندەایی داشتە است. مسلما ما برای رسیدن بە اهداف پروژەهایمان نیاز بە صبر و زمان داریم. ولی چیزی کە مشخص می باشد این است ما پیشرفت خواهیم کرد.

سوال از خانم هوبریش: در رابطە با پناهجویان تا بە حال چە تحولاتی در کار شما بە وجود آمدە؟

پاسخ خانم هوبریش: ایدەههای کە تا کنون بە ما توصیە شدەاند اکثرا با موضوع پناهجویان مربوط بودە است. در این رابطە در شهر فورست اتفاقات مفید وجالبی رخ دادە است. حدودا دو سال پیش یک گردهمایی از سازمانها وگروههای مختلف برای چگونگی همکاری و رسیدگی بە کار پناهجویان تشکیل شد. من بە عنوان نمایندە از طرف شهرداری و مسئول شهرسازی در این گردهمایی شرکت کردم. در ابتدا فکر می کردم کە این یک گروە ثبت شدە می باشد ولی برخلاف انتظار من متوجە شدم کە این اولین گردهمایی این موسسات می باشد. پس ازاین اولین گردهمایی ما روز بە روز شاهد رشد و ترقی این پروژە بودیم کە در اثر تشکیل مداوم جلسات بعدی بە مشارکتهای مفیدی رسیدیم.

سوال از خانم هوبریش: پس صحبت شما در رابطە با شبکەهای اجتماعی پناهجویان می باشد؟

پاسخ خانم هوبریش: بلە دقیقا. پس از دوسال ما بە سطح خیلی خوبی رسیدیم. مشارکت و گفتگو با یکدیگر کیفیت همکاری ما را کاملا بە رشد بالایی رسانیدە است. چونکە این رابطە و آشنایی بین موسساتی کە با هم همکاری می کنند را آسانتر کردە. واین یک پیشرفت مثبتی برای شهرمان بودە است.

سوال از خانم هوبریش: آیا این بە این معنی می باشد کە کار شما در دوسال گذشتە تغییرات بسزایی داشتە است؟

پاسخ خانم هوبریش: بلە هم در زندگی شخصی و هم در محیط کارم و این بە این دلیل می باشد کە من در کنار شغلم بە صورت افتخاری مشغول بە این خدمت می باشم. زیرا تمامی خدمات این پروژە با پناهجویان در حیطە شغلی من نمی گنجد و با برخی از هدفهای شغلی من ارتباطی ندارند. بە این خاطر درکارهای روزانەای من اتفاقات زیادی رخ می دهد. برای نمونە: محوطە کوچکی در بازار کریسمس خالی ماندە بود و ما توانستیم در این مکان غرفەایی بر پاکنیم برای شنیدن قصە و متلهای کودکانە بە سە زبان فارسی، روسی وعربی. ما با ارائە این خدمات پناهجویان رابە همکاری دعوت می کنیم.و با ایجاد این همکاریها آنان نیزبا ما در رشد وغنی سازی جامعە سهیم خواهند شد.

نمونە بعدی پیک نیکی بود کە ما در شهرمان برای ملتهای مختلف برنامە ریزی کردە بودیم. افراد زیادی در این پیک نیک شرکت داشتند بە حدی کە تمام بازار شهر پر از اولیا با فرزاندنشان بود. و در نتیجە این پیک نیک بود کە خیلی از شهروندان متوجە شدند کە چە تعدادزیادی پناهجو در شهر ما ساکن می باشند. در این جشن مردم فرصتی برای صحبت و آشنایی با یکدیگر داشتند. با اجرای پروژەهای مختلفی کە مرتبا از طرف شهرداری برگزار می شوند ما می توانیم با همکاری پناهجویان جشنها و برنامەهای با شکوهی را بر پا کنیم

سوال از خانم هوبریش: اینطور بنظر می آید کە پروژە شما در شهر فورست خیلی موفق بودە است.آیا این صحت دارد؟

پاسخ خانم هوبریش: این اولین گامهای ما درشبکەهای اجتماعی با مردم عامی می باشند. مسلما ما نمی توانیم تمام پناهجویان را مشتاق بە همکاری در پروژهای خود کنیم زیرا بعضی ازاین پناهجویان از هایم/کمپ خود خارج نمی شوند. اما در این بین ما توانستەایم با ساکنان این دو هایم/ کمپ در شهر فورست ارتباط خوبی برقرار کنیم. چنانکە برخی ازاین پناهجویان نیز دیگران را مشتاق بە همکاری می کنند.

 

سوال از خانم هوبریش: از دیدگاە توسعە شهری، در آیندە ما با چە مشکلات و پتانسیلهایی بە خاطر وضعیت کنونی روبرو خواهیم شد؟

 پاسخ خانم هوبریش: یکی ازمشکلات برای پناهجویان نقل انتقال و پیدا کردن مکان مسکونی مناسب برای ایشان دراستان ما می باشد. این نکتە قابل توجە می باشد، زیرا تعداد زیادی ازپناهجویان بە شهر آیزن هوتن شتات منتقل می شوند و شهرداری شهر مسئول تهیە وتدارک مسکن، مدرسە و یا مهد کودک برای ایشان می باشد. و این کار واقعا کاری بسیار دشواراست.هر چند کە تصمیمات کلی ازطرف مقامات بالاتر دولتی تعیین می شود. با این حال می توان گفت کە با تمام این مشکلات در سالهای آیندە راە برای بهتر شدن شرایط وجود خواهد داشت. چنانکە برخی از موسسات داوطلبانە فرمها و تقاضانامەها را بە زبانهای مختلف ترجمە و در دسترس متقاضیان قرار دادەاند. برای نمونە یکی از این خدمات ترجمە نامەهای مدارس برای اولیا و مربیان است. این سرویس بخشی از خدمات سوسیال شهرمی باشد کە ما در انجام آن کوشا هستیم. ولی متاسفانە در شهر ما مسئولی تایین نشدە کە بتواند بە پناهجون دررابطە با اسکان دادن آنها بە آنها کمک کند. این موارد موضوعات مهمی هستند کە در آیندە نقش بزرگی را ایفا می کنند

سوال از خانم هوبریش: شهر فورست چە امکاناتی را در رابطە با تحولالت جمعیتی در آیندە خواهد داشت؟

 پاسخ خانم هوبریش: در حقیقت افراد کمی از این پناهجویان قصد ماندن درشهر ما را دارند. زیرا اکثریت آنها مایل بە انتقال بە شهرهای بزرگتر و با امکانات بیشتر هستند و آنان دراین شهرها می توانند با ارتباط نزدیک با دوستان و خویشان خود کمکهای لازم در رابطە با ماندن و زندگی دراینجا رادریافت کنند. اما برای یک فرد خارجی سکنا گزیدن در شهرهای کوچک آسانتر و راحتر می باشد

سوال از خانم هوبریش: چرا ؟

 پاسخ خانم هوبریش: بە دلیل اینکە در شهرهای بزرگ بە خوبی بە کار خارجیها رسیدگی نمی شود. در این بین افراد زیادی از مهاجرین و پناهجویان نیز خود بە این نتیجە رسیدەاند کە در این شهرها پناهجویان جدید را نمی پذیرند. البتە ما هنوز با پناهجویان کە شهرهای اسن و مونیخ زندگی می کنند ارتباط داریم و از آنها می شنویم کە متاسف هستند کە شهر فورست را ترک کردە وبە شهرهای بزرگ رفتەاند. زیرا در آنجا نتوانستەاند با دیگران ارتباط برقرار کنند و بە این دلیل احساس تنهای زیادی می کنند.

سوال از خانم هوبریش: اقدامات اولیە برای پناهجویان درشهرفورست چگونە می باشد؟

 پاسخ خانم هوبریش: برای اسکان دادن پناهجویان بخشداری استان مسئول می باشد و شهرفورست در این تصمیم گیری نقشی ندارد. آنطور کە من متوجە شدەام، یک روز پس از رسیدن پناهجویان بخشداری استان بە ما لیست اسامی تقسیم شدە را فاکس می کند. و روز بعد ٣٠ نفرپناهجو بە شهر ما منتقل می شوند. آنها از شهرهای کوتبوس یا آیزن هوتن شتات بە فورست می آیند و پس از آن از فورست بە شهرهای گوبن، اشپرمبرگ یا پایتس فرستادە می شوند.

سوال از خانم هوبریش: چراازطریق شهرفورست آنها را بەشهرهای دیگرمنتق می کنند؟

پاسخ خانم هوبریش: زیرا شهر فورست در ١٥ تا ٢٠ سال اخیر تنها شهر منطقە بودە کە پناهجویان را پذیرفتە است.

سوال از خانم هوبریش: آیا اینگونە تقسیم بندی و انتقال پناهجویان در فورست خوب پیش می رود یا در این زمینە با مشکلاتی روبرو هستید؟

پاسخ خانم هوبریش: وقتی شخصی برای ملاقت پناهجویان بە هایم اصلی می رود تازە متوجە می شود کە چرا پناهجویان می گویند حاضر نیستند حتی یک شب را هم در آنجا بە سر برند. در انتها این مسئولیت بخشداراستان می باشد. و با تمامی این مشکلات پناهجویان در آنجا بە زندگی روزمرە خود ادامە می دهند.

سوال از خانم هوبریش: وقتی کە شما بە آیندە نگاە می کنید چە تصوری دارید؟ آیا خیلی از این پناهجویان در اینجا خواهند ماند ویا آنان کە از این شهر رفتەاند دوبارە باز خواهند گشت؟ آیا انجمنی در اینجا خواهند داشت؟

 پاسخ خانم هوبریش: وقتی کە شاهد تحولات و رشد کسب و کار در شهرمان هستیم برای ماندن و یا بازگشت هر فرد می توانیم خوشحال باشیم. زیراهریک نفردرغنی سازی شهرما نقش بسزایی دارد. و کماکان می بینیم افرادی راکە مایل بە ماندن در این شهرهستند وعلاقەای بە نقل مکان بە شهر برلین را ندارند. دراینجاست کە باید با تلاش امکاناتی را بە وجود آورد تا بە این افراد نشان دادە شود کە چە فرصتهایی برایشان در این شهر موجود می باشد. از یک طرف باید قوانین و اصول را رعایت کرد و از طرفی دیگر برای شروع و انجام کارباید سریع عمل کرد. هرچند کە در ابتدا همە کارها بە نحو احسن پیش نرود، ولی این عملکرد برای شهر فورست نتایج خوبی بە همراە خواهد داشت.

سوال از خانم هوبریش: در شرایط حاضر شهر فورست چە امکاناتی برای یادگیری زبان آلمانی بە وجود آوردە است ؟

پاسخ خانم هوبریش: خوشبختانە درحال حاضر امکانات خوبی برای یادگیری زبان آلمانی موجود است. تنها مشکل این می باشد کە دورەهای یادگیری زبان بە چهارملیت محدود می شود. و این مطلب را نمی توان بە آسانی برای پناهجویانی کە از کشورهای دیگرهستند توضیح داد. برای نمونە کشور افغانستان جزء کشورهای امن محسوب شدەاست ….. و این را ما نمی توانیم توجیح کنیم. در ماههای گذشتە امکاناتی برای یادگیری زبان آلمانی وجود نداشت. و این وضعیتی بسیار دشوار برای تمام پناهجویان بود. در آن دوران ما از طریق کمکهای افتخاری شهروندان شهرمان کلاسهایی را برای پناهجویان ترتیب دادیم. اما هراز گاهی بە علت بیماری یکی از معلمین کلاس زبان تعطیل می شد و متاسفانە یادگیری زبان بە تعویق می افتاد. دورەهای زبان آلمانی کە در حال حاضر در شهر کوتبوس و فورست برگزار می شوند کاملا کافی هستند. یادگیری زبان یکی از مهمترین راهها برای برقرار کردن ارتباطات می باشد. در بعضی از کارگاهها با توجە بە اینکە پناهجویان هنوز بە اندازە کافی تسلط بە زبان آلمانی ندارند با این حال صاحبان کار مشتاق پذیرش و همکاری با این افراد می باشند و برای آنها امکاناتی برای کارآموزی مهیا می کنند. برای نمونە شرکتهای شوایتسر، ماتیک ولیندنرو شرکتهای زیاد دیگری آمادە پذیرش کارآموز می باشند.

 

سوال از خانم هوبریش: آیا عکس العمل منفی از طرف شهروندان شهر فورست دیدە شدە است؟

پاسخ خانم هوبریش: من خودم شخصا ازشبکەهای اجتماعی مانند فیس بوک برای بە دست آوردن اطلاعات استفادە نمی کنم. این یک نوع محفاظت شخصی می باشد. من از اطرافیان و آشنایانم کە در شهرکوتبوس زندگی می کنند چیزهای منفی دررابطە با پناهجویان می شنوم. مخصوصا وقتی کە من بە آنها می گویم کە من با مردمانی ازکشور سوریە و اقصاع نقاط دنیا آشنایی دارم. بارها بە آنها توصیە کردەام کە با من همراهی کنند و با این مردم از نزدیک آشنا شوند. جواب آنها در مقابل این پیشنهاد من این است کە: نە همین کافیست کە ما ازاین افراد می ترسیم. و وقتی من از آنها علت این ترس را می پرسم، پاسخ آنها اینست: آنها برای من در خط دوچرخە سوار راە را باز نکردند و تازە با خشم بە من نگاە می کردند. بە طوری کە من مجبور شدم از دوچرخە پیادە شوم. این حقیقت قابل انکار نیست کە هم در بین پناهجویان و هم در بین آلمانیها انسانهای خوب و بد وجود دارند

سوال از خانم هوبریش: آیا شما پیشنهادی در رابطە با پناهجویان در شهر فورست دارید؟

 پاسخ خانم هوبریش: من شخصا با شهرداری ناحیە تجربیات خوبی داشتەام. و این یک همکاری مهم بین شهر و بخشداری ناحیە می باشد. من بر این عقیدە هستم کە لازم و ضروریست شخصی در بخش اداری شهرداری برنامە ریزی خدمات رسانی را بە عهدە بگیرد و اطلاع رسانی بین موسسات را بهترکند. کارمندان بخشهای دولتی در قسمتهای زیادی بیش از اندازە زیر فشار کاری قرار گرفتەاند. بطوری کە خیلی از خدمات را نمی توانند انجام دهند. اما ضروریست کە برای حل این مشکل کوشا باشند

سوال از خانم هوبریش: چە آرزوی برای پیشرفت در آیندە دارید؟

پاسخ خانم هوبریش: من امیدوارم کە شهروندان شهر فورست هموارە درارتباط با مسائل پناهجویان بە خوبی عمل کنند. من فکر می کنم کە در پنج سال آیندە شهر ما تغییراتی در خود خواهد داشت وبراین امید هستم کە جمعیتی تشکیل شدە از ملتهای مختلف در اینجا ساکن باشند. ولی هموارە باید در صدد آن باشیم کە این افراد فرصت کار کردن را بدست آورند. زیرا خیلی از این افراد می خواهند از زیر پوشش دولت خارج شدە و با مشغول شدن بە کار خرج ومخارج زندگی خود را تامین کنند. زیرا برای آنها شرم آور است کە از دولت حمایت مالی شوند. آنها از زندگی عادی و کشور خود راندە شدەاند. از كشوری کە در آن دارای شغل و زندگی مرفع بودند. من از این فرهنگهای مختلف چیزهای زیادی آموختەام. آرزوی من این است کە انسانها یکدیگررا بپذیرند سنتها و رسوم خودرا بە هم معرفی کنند. و دراین شهركسب و کار پیشرفت اقتصادی کند، زیرا اگراقتصاد این شهر مانند قدیم بماند در چند سال آیندە شهر فورست از نظراقتصادی وضعیت اسفناکی خواهد داشت. ولی اگر کسانی کە توانایی دارند و تلاش خود را در پیشرفت اقتصاد نشان دهند این یک فرصت خوب برای شهر فورست خواهد بودما از خانم هوبریش بابت این مصاحبە سپاسگزاریم.